Ana içeriğe atla

RÜZGARIN RÜYASI

Bu Blogda Ara

Kutlu Doğum Günüsü...

Şubat 07, 2012

Bağlantıyı al
Facebook
Twitter
Pinterest
E-posta
Diğer Uygulamalar

Güzel bir doğum günüydü benim için. Tüm dostlarım yanımdaydı. Daha ne olsun :)

Benden

Bağlantıyı al
Facebook
Twitter
Pinterest
E-posta
Diğer Uygulamalar

Yorumlar

Yorum Gönder

Popüler Yayınlar

Evet...Geçtiğimiz günlerde Evrim'in doğum günü vesilesiyle yaptığım Dracula konseptli kalemlik. Yaptığım dersem Emre'ye haksızlık etmiş olurum gerçi.Çok yardım etti sağolsun. Onun tasarım anlayışı benimkine göre mükemmel olduğu için kesme biçme işlemlerinde yardım ediyor genelde :P Ötelediklerimin arasına bunu da sıkıştırıverdim böylece. Ve bu da yakında biteceğine inandığım önlük için taslak...Bunu annem için yapıyorum. Ya aslında düşününce o kadar çok şey vaktimi alıyor ki lakin zaman çok hızlı geçiyor ve ben ne yaptım ne ettim hepsini unutuyorum :S Neyse yavaş yavaş vericez bir ayar dur bakalım.

Uzun Zaman Sonra Film İzledim : La vie d'Adèle - Chapitres 1 et 2

Artık çok fazla şey yapamıyorum. Buradaki "şey" oldukça kapsamlı aslında o yüzden kelime ile sınırlandırmak istemedim. Herşey çok hızlı ve bir o kadar da anlamsız bir şekilde değişiyor. Bu süreçte hızlandırılmış bir şekilde yaşayıp gidiyoruz Yumi ile. Kafamızda çılgın planlar...Uygulamaya asla geçiremediğimiz. Bilinmezlik ne kötü. Yine de umarım uğraştığımız en kötü şey bunlar olur. Herneyse. Yine bir yaz klasiği ve klimadan çarpılıp rapor almışken, Firimin de tavsiyesi ile hasta yatağımda bir film izledim: La vie d'Adèle. Yönetmenliğini Abdellatif Kechiche amca yapmış. Başrollerinde de Léa Seydoux ile Adèle Exarchopoulos var. Film, Julie Maroh'un Le bleu est une couleur chaude isimli çizgi romanından uyarlanmış ve ergenlik çağındaki bir kızın eşcinsel olduğunu keşfetmesinin ardından yaşadıklarını, efendime söyleyeyim kızların erkeklerle çıkmasına cinsel ilgi yönünde kendini inandırmış

Kısa Kısa...

http://vimeo.com/44041666 Kısaca olayı özetlemiş bir kısa film...Neyi bu kadar büyütüyoruz ki hepimizin çekip gideceği yer belli. Neyin hırsı bu hiç anlamıyorum gerçekten...Özellikle iş hayatına bakıyorum tam bir kabus. İnsanlar saçma salak olayları tartışmaktan bile çekinmiyorlar. Hem de ne için? Egoları için...Ya arkadaş bırakın Allah aşkına.Neyin kafasındasınız ki anlamıyorum bir türlü... Kaçış planları kafatasımın içinde ordan oraya çarpıyor. Çalışmayı severim ama keşke insan olmayan bir meslek seçme şansım olsa idi. Bazen düşünüyorum ölülerle çalışmak daha mı iyi diye? Düşünsenize hiç ses yok...Hayatın tüm olgunluğuna erişmişler.Egodan,abartıdan yalandan dolandan uzaklar. Hayattayken karşına çıkan ego düşkünü herkesle orada son kez yüz yüze gelebilme ihtimalin var üstelik. Herneyse...Kısa filmleri çok severim uzun süredir izleyemiyordum. Ama bugün bunlar denk geldi ve gerçekten beğendiğimi söyleyebilirim. Kendimize uzak olmakla ilgili diğer film de aşağıdaki linkte. Karakt

Blogger tarafından desteklenmektedir