Uzun zaman sonra yeniden yazmaya karar verdim. Bu ara verişler basit zaman dilimleri gibi görünse de birçok şey değişti hayatımda. Mesela artık 38 yaşındayım. 2 kedim daha oldu. Ve daha önemlisi artık bir oğlum var. (İnsan bebek:D) 3 yıl çok sıkıldığım işe ara verip çocuk bakmayı deneyimledim. Lohusa sağolsun 3 yıl eve kapanmak pek de iç açıcı olmadı. Lohusa mı uzadı yoksa ben mi akıl sınırlarında dolaşmaya başladım bilmiyorum. Bu süreçte eski hobilerimden olan kanaviçe işlemeye geri döndüm. Sıkıldıkça işledim. Dikişten soğudum zaten vakit de bulamadım. Hepsini böyle sıralayınca ne çok şey olmuş. Bu arada koşarak kaçtığım işime koşarak geri döndüğümü de eklemem lazım. Uzay yani insan bebeğim 3 yaşına geldi ve okula başladı. Çocuk bakmakla ilgili ahkam kesmeyeceğim. Elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorum ama insan olduğumu da unutmamam gerekiyor çoğu zaman. Tüm bu kısır döngünün içinde konuşamadığım kadarını yazmaya karar verdim yeniden. Bir nevi günlük tutmak gibi denebilir. Çünkü yazınca geriye dönmek daha kolay. Geriye dönmek benim için vazgeçilmez bir durum. Çoğu zaman hayal kırıklığüı da olsa seviyorum geçmişte dolaşmayı...