Çok uzun zaman olmuş safsatalarını hızlıca geçelim. Gerçekten öyle oldu. Asırlar geçmiş gibi. Bu süreçte yaşantımız açısından da oldukça değişiklik yaşadık. Artık İstanbul'da yaşıyoruz örneğin. Çok hızlı alınan kararlar doğrultusunda 1 aylık süreçte İstanbul'a taşındık. İstanbul'u içten içe çok severdim. Zira eskiyi barındıran bi şehir. Ama ufak bir sorun var. Ben İzmir'den hiç ayrılmamış biri olarak biraz zorlanacak gibiyim. Tüm dostlarım, ailem hepsi orada kaldı. Gerçi iş güç rayına oturduktan sonra rutine girer herşey. Tayinim hala çıkmadı. Şu an izinli ve boş olduğumu düşünürsek sıkılmak için oldukça fırsatım var diyebilirim. Çok mırın kırın ediyormuşum gibi gelebilir ama az çok sosyal denebilecek bi insanın çevre edinene kadar bunaldığı kısmı es geçilemez sanırım :/ Yapacak bişey yok. Öyle ya da böyle alışılacak.
Bu süreçte eşya toplamak, ev tutmak, yerleştirmek işlemleri çok çılgın gelişti. Benim iş yerime yakın olsun diye Kadıköy'den ev bakarken çemberi Maltepe Küçükyalı'ya kadar genişlettik. Sonunda buradan ev tuttuk. Sevimli bi ev, sevimli bi muhit. Eşyalar ve Yumi bu eve iyice yerleştiler. Ben tayin işinin uzaması sebebiyle hala İzmir'de yaşadığımı söyleyebilirim. Benim tayin işim zaten tam bi yılan hikayesi oldu. Bir sürü aksiliğin üstüne tam sonuçlanacak derken İstanbul İl Milli Eğitim Müdürlüğü'nün binası yandı :S Şaka gibi ama oldu yani :) Tüm bunlara rağmen son basamağa geldiğimi söyleyebilirim...Sanırım tüm ilişiği 4 Şubattan itibaren kesmiş olacağım. (Memur ağzıyla konuştum resmen) İstanbul'a tamamen yerleştikten sonra kendime kesinlikle yeni uğraşlar bulmalıyım. İlk işim dikiş makinası edinmek olacak çünkü artık annemlere yakın değilim. Onun makinasıyla hallediyordum ne güzel :/ Sonra Fransızca kursu fikrini hayata geçirmem gerektiğini düşünüyorum. İşi nedeniyle Emre ile eskisi kadar çok vakit geçiremeyeceğimiz kesinleşti. Bunu da alışılacaklar listesine aldım :) Şimdilik gelişmeler bu kadar...Ha halinden memnun olan birileri var tabiii ki...
Bu süreçte eşya toplamak, ev tutmak, yerleştirmek işlemleri çok çılgın gelişti. Benim iş yerime yakın olsun diye Kadıköy'den ev bakarken çemberi Maltepe Küçükyalı'ya kadar genişlettik. Sonunda buradan ev tuttuk. Sevimli bi ev, sevimli bi muhit. Eşyalar ve Yumi bu eve iyice yerleştiler. Ben tayin işinin uzaması sebebiyle hala İzmir'de yaşadığımı söyleyebilirim. Benim tayin işim zaten tam bi yılan hikayesi oldu. Bir sürü aksiliğin üstüne tam sonuçlanacak derken İstanbul İl Milli Eğitim Müdürlüğü'nün binası yandı :S Şaka gibi ama oldu yani :) Tüm bunlara rağmen son basamağa geldiğimi söyleyebilirim...Sanırım tüm ilişiği 4 Şubattan itibaren kesmiş olacağım. (Memur ağzıyla konuştum resmen) İstanbul'a tamamen yerleştikten sonra kendime kesinlikle yeni uğraşlar bulmalıyım. İlk işim dikiş makinası edinmek olacak çünkü artık annemlere yakın değilim. Onun makinasıyla hallediyordum ne güzel :/ Sonra Fransızca kursu fikrini hayata geçirmem gerektiğini düşünüyorum. İşi nedeniyle Emre ile eskisi kadar çok vakit geçiremeyeceğimiz kesinleşti. Bunu da alışılacaklar listesine aldım :) Şimdilik gelişmeler bu kadar...Ha halinden memnun olan birileri var tabiii ki...
Yorumlar
Yorum Gönder